Betül Altınsoy’un Şair Seval Kaya Seviç İle Söyleşisi Öncelikle hoş geldiniz. Bu güzel röportaj için şimdiden teşekkür ederim. Dilersiniz sorularımıza geçelim.   Soru: Merhaba Seval Hanım. Sohbetimize başlamadan önce sizi tanımak isteyenler için kısaca kendinizden bahseder misiniz? Cevap: Merhabalar Nevşehir doğumluyum. 25 yıldır hemşirelik mesleği yapmaktayım. Şuan Ankara’da bir kamu hastanesinde süpervizör olarak çalışmaktayım. Evliyim 2 çocuk annesiyim.   Soru: Hayata bakış açınız nasıldır? Güne şiirle başlamak, bir fincan sade Türk kahvesi ve bademli çikolatalar eşliğinde hafif bir fon müzikle okumaya dalmak, yatmadan önce kitap okumak beni rahatlatıyor. Hayata çoğu zaman pozitif ve olumlu bakarım. Zorluklarla baş tmeyi,stres faktörleriyle yaşamaya alışmaya ve kontrol etmeye çalışmaktayım.   Soru: Her gün düzenli şiir yazıyor musunuz? Cevap: Şiir bağımsızdır. Size ne zaman geleceğini bilemezsiniz. Bu da ruhsal saatinizin durumuna bağlı. Bazı günlerde birkaç şiir yazabilirim. Bazen de zaman sürecine girerek bir ara oluşuyor.   Soru: Şiir yazmak mı daha zor? Şiiri yorumlamak mı? Cevap: Her ikisi de benim için zor olmuyor. Şiir zaten insanı kendine çekiyor bu davette yazmakta yorumlamak ta keyif veriyor.   Soru: Günümüz üniversite gençlerinin şiir türüne ilgisini, şiir dinletileri ve sanatsal etkinliklerine katılımlarını nasıl yorumluyorsunuz? Cevap: Hepsini kapsamıyor elbette fakat yeni nesil şiire karşı mesafeli. Ayrıca duygu durumlarında hızlı bir geçiş görüyorum. Yani hem vakit ayırma öncelikleri olmuyor, hem de şiir sanatına ilgi az. Buda duygu yoğunluğunu kısa ve geçici kılıyor. Bu konuda üzgünüm. Çünkü insan duygularıyla var ve onlarla hayata karşı değerlerini koruyor.   Soru: Kitap yazma ve yayımlama konusunda aileniz fikirlerinizi destekliyor mu? Cevap: Elbette ve bu kadarını beklemiyordum. Aile her yaşta her yaşam koşulunda insanın moral ve motivasyonunu tetikliyor veya baskılıyor. Bu konuda kendimi şanslı görüyorum.   Soru: Son bir soru ile sohbetimizi noktalayalım: Yakın akrabalarınız arasında sizin gibi yazar, şair, sanatçı ve eğitimciler var mı? Cevap: Kalemi güçlü olan, sesiyle sözüyle saza hayat veren akrabalarım var. Bozkır çocuğu olmak bu galiba ağaç olmayan yerde ormanın tasvirini dillendirmek. Deniz olmayan yerde, okyanusun sesini nefesini anlatmak muhteşem bir hayal gücü ve ifade edebilme yeteneğidir. Ne mutlu ki bu ilhamdan bende nasibimi almışım.   Seval Hanım, bu keyifli söyleşi için çok teşekkürler! Yeni kitaplarınızı merakla bekliyor, başarılarınızın devamını diliyoruz… Ben teşekkür teşekkür ederim sağlık ve huzurla iyi günler dilerim.