Gazze’de her saat bombalar patlıyor. Çocuklar paramparça ediliyor, anneler feryat ediyor, babalar çaresizce enkaz başında dua ediyor. Camiler, hastaneler, aşevleri, okullar vuruluyor. Ve siz hâlâ susuyorsunuz!

Ey liderler!

Sağlıkçılar bombalandı, kime ne! Ölen biz değiliz ki.

Haberciler katledildi, kime ne! Ölen bizden değil ki.

Çocuklar parçalandı, kime ne! Bizim çocuklarımız değil ki.

Camiler yıkıldı, kime ne! Bizim topraklarımız değil ki.

Ama şunu iyi bilin: Gazze’deki her bomba, bizim kalbimize düşüyor. Gazze’de ölen her çocuk, bizim insanlığımızı öldürüyor. Gazze’de yıkılan her ev, bizim onurumuzu yerle bir ediyor.

Ey liderler!

Hangi hesap, hangi koltuk, hangi çıkar, hangi korku sizi bu kadar susturdu? Hangi dünya menfaati, ümmetin kanından daha ağır geldi?

Yeter artık! Kalkın, direniş gösterin! Sadece kınamayla, sadece sözle değil; fiilen, yürekten, samimiyetle! Çünkü tarih sizi yazacak:

Ya “Gazze yanarken sustular” diye,

Ya da “Zalime karşı dimdik durdular” diye.

Allah’ın huzuruna hangi yüzle çıkacaksınız? Mazlumun ahı gökleri inletirken hangi mazereti ileri süreceksiniz?

Unutmayın: Zulmün karşısında susan, zalimin ortağıdır!