İnsan, dünya yolculuğunda bir isimle başlar hayata. O isim, bir ömür boyunca yankılanır; dostlar arasında, aile içinde, iş yerinde, sokakta, yazılarda, hatıralarda…

Ancak öyle bir an gelir ki o isim, o yankı bir sessizliğe karışır. Ölüm dediğimiz, hayatın mutlak gerçeğiyle tanışıldığında, o isim de yavaş yavaş yerini başka kelimelere bırakır: Cenaze, merhum, rahmetli…

Bir insan hayata gözlerini yumduğunda, ilk olarak ondan ismi alınır. Aile içinde bir telaş başlar, dostlar yaslıdır ama bir o kadar da meşguldür. Bir zamanlar büyük anlamlar yüklenen “Salih” ismi, artık onun bedeniyle değil, geçmişte bıraktığı izlerle anılacaktır. İşte o an, her şey değişir. Salih olan kişi, bir bedenden ibaret hale gelir, tabuta taşınır, toprağa emanet edilir. Onun adı, duasına karışır. “Rahmetli” deriz artık.

Defin işlemi tamamlanır, toprağın altı sessizliğe bürünürken, yeryüzünde başka bir hareketlilik başlar. Geride kalan eşyaları, giysileri, belki bir kalemi, bir fotoğraf albümü… Hepsi, bir zamanlar hayatına dokunduğu insanlara dağılır. Varsa malı-mülkü, mirası paylaşılır. Hâlbuki geride bırakılan her şey, aslında bir dünya sınavından başka bir şey değildir. İnsan bu dünyada, sahip olduklarını değil, yaptıklarını götürür öteki aleme.

Rabbimiz, bu dünyayı bizler için bir imtihan yeri kılmıştır. Bu yolculukta kimse mükemmel değildir. Hatalar yaparız, tövbe ederiz; iyilikler yaparız, sevap kazanırız. Ama unutulmamalıdır ki her bir insan, nihayetinde geride sadece amelini bırakır. Kıldığımız bir namaz, paylaştığımız bir lokma ekmek, verdiğimiz bir selam… İşte gerçek miras bunlardır.

Bu dünyanın telaşında, ismini güzelliklerle taşıyanlardan biri olarak yaşamış denilmesi, Allah’a kul, insanlara dost olmaya çalıştı. Hayatı boyunca ardında sadece maddi değil, manevi anlamda da izler bırakmaya gayret etti. Bu yüzden onun için yapılacak en güzel dua, Rabbimizin onu rahmetiyle kabul etmesi, amel defterini iyiliklerle doldurmasıdır.

Ey Rabbimiz! Bizleri, Salih kulların arasına kat. Ömrümüzü bereketli, ölümümüzü hayırlı, ahiretimizi cennet eyle. Tüm geçmişlerimizi, rahmetinle kuşat. Bizleri de bir gün huzuruna çıkardığında, sevdiklerimizle birlikte müjdelerle karşıla. Âmin.