Artık sabrın da, sessiz kalmanın da bir anlamı kalmadı.
Bu ülkenin gençleri zehirle yok olurken, biz hâlâ “mücadele ediliyor” demekle yetinemeyiz.
Her gün bir haber, her gün bir acı…
Bir genç daha düşmüş, bir aile daha yıkılmış.
Yeter artık! Bu milletin yüreği dayanmaz oldu.

Uyuşturucu artık gizli bir bela değil; sokak ortasında satılıyor, okul önlerinde dolaşıyor. Ekmek, peynir alır gibi zehir alınan bir hale geldik. Bu nasıl bir vicdansızlık, bu nasıl bir sistem?
Yıllardır “mücadele ediyoruz” deniyor ama soruyorum:
Hiç mi bitmeyecek bu illet?

Uyuşturucunun kökü kazınmak isteniyorsa sadece satıcıya değil, kullanana da ciddi yaptırımlar uygulanmalı.
Çünkü alan olmazsa satan da olmaz!
Bu kadar basit bir gerçeği görmemek artık mazeret değil, gaflettir.

Uyuşturucu baronları, mahalle aralarındaki torbacılar, gençleri kandıran o zehir tacirleri sadece insan değil, insanlığın düşmanıdır.
Ama bu savaş sadece onların değil — hepimizin savaşı olmalı.
Devlet, emniyet, yargı, aileler, öğretmenler, medya…
Herkes ama herkes bu mücadelede safını belli etmek zorunda!

Artık “yazık oldu gence” cümlesi duymak istemiyoruz.
Artık bir annenin, bir babanın “oğlum geri dönmedi” feryadını görmek istemiyoruz.
Artık sokaklarda çocukların gözünde karanlık değil, umut görmek istiyoruz.

Bu ülke bizim, bu topraklar bizim.
Bizim geleceğimiz gençlerimiz, bizim namusumuz gibi korunmalı.
Uyuşturucuya bulaşan sadece bir kişi değil, bir toplumun geleceğidir.
Ve biz buna razı olamayız, olmamalıyız.

Bugün bu bela bitmezse, yarın hiçbir mücadele anlam ifade etmeyecek.
Çünkü uyuşturucu sadece bedenleri değil, ruhları, aileleri, şehirleri de çürütüyor.
Her köşe başında, her mahallenin bir yerinde bu zehir sessizce yayılıyor.
Ve biz seyrediyoruz.

Artık susmak yok!
Artık “mücadele ediliyor” demek yetmez.
Bu bela kökten kazınmalı, ama kökten!
Satan, taşıyan, saklayan kadar kullanan da bedelini ödemeli.
Yoksa bu savaş bitmez, bu acı dinmez.

Bu ülke güzel bir ülke.
Ama bu güzelliği zehirleyenlere artık “dur” demenin zamanı geldi.
Yeter artık!
Bu milletin gençleri zehirle değil, umutla yaşasın!