Tefekkür demek,
beyin fırtınası yapar gibi fikirlerin ve düşüncelerin geliştirilmesi ,etrafında dönen binbir çeşit hallerin anlaşılması konusunda,
anlamlar elde edebilmektir.
Kâinat, muazzam mânâların ifade edildiği muhteşem bir kitaptır.
İnsan ise, bu kitabın en anlayışlı muhatabıdır.
Arı nasıl çiçeğe sevdalanıp bal yapıyorsa,insan da süslenen bu kainata,
tefekkür penceresiyle bakıp,sırları keşfediyor.
Tefekkür, varlıklara Allah namına bakmaktır. Şüphesiz, pencereye bakmakla pencereden bakmak bir değildir. Bakış açısı değiştirir.
Pencereye bakanlar lekeleri görür, pencereden bakanlar ise, güzellikleri seyrederler.
Tefekkür, mevcudat pencerelerinden Allah’ın isim ve sıfatlarına nazar etmektir.
Allah’ın yarattığı her bir varlık,tefekkürle okunacak bir mektuptur.
Kainatı ve insanı yaratan Allah (cc),Kur’anda birçok kere insanı düşünüp akletmeye sevketmiştir.
“NEDEN TEFEKKÜR ETMİYORSUNUZ,
NEDEN AKILLI HAREKET ETMİYORSUNUZ,
NEDEN DÜŞÜNMÜYORSUNUZ?”
gibi Ayetlerle sorguluyor bizleri.
“Şüphesiz, göklerin ve yerin yaratılışında, gece gündüzün
peş peşe gelişinde,
akıl sahipleri için ayetler (deliller, ibretler) vardır.
Onlar, ayakta iken, otururken ve yanlarına uzandıklarında
Allah’ı anarlar ve göklerin ve yerin yaratılışını düşünürler.
‘Ya Rabbena, Sen bunları boşuna yaratmadın,
Seni tenzih ederiz. Bizi cehennem azabından koru’ (derler).”
(Âl-i İmran, 3/190-191)
Yaratılanı Yaratan’dan ötürü hoş görüp,müzeyyenata tefekkürle bakıp ,bize akıl nimetini verene şükürle mukâbele etmemiz gerekir.
Yaratılan her sanatı incelemek tefekkürdür.
“Allah’ın mahlukatını tefekkür edin, kendisini değil.
Çünkü buna güç yetiremezsiniz.” demiştir.(Aclûnî, I/311)
“Çevir gözünü, bir çatlak (kusur) görebilir misin?
Sonra, bir daha, bir daha çevir. Sonunda göz, yorgun argın sana geri dönecektir.”(Mülk, 67/3-4)
ayeti, bu mükemmelliğe dikkat çekmekte ve verilen bunca nimetlerin şükrünü istemektedir.
Her akıllı insan,İlâhî sanatı seyir ve temaşadan, tarifin fevkinde bir zevk alırlar.
“Her şey bana Seni hatırlatıyor.” derler.
Çeşit çeşit meyvelerin rengarenk görüntüleri ve lezzetleri aklımızı baştan alacak güzellikte.
Yeryüzündeki binbir çeşit çiçekler duyularımız olan göz ve burnumuza haz vermekte.
Gökyüzüne gece bakışında yıldızların raksına hayran olmamak elde değil…
İşte tefekkür,
işte saadetin güzel yolları.
Hz. Muhammed (ASM))’e en çok etki eden ayetlerden biri, tefekkürle ilgilidir.
İki kişi Hz. Âîşe (r.a)’ı ziyaret etmişler. Onlardan biri,
“Hz. Muhammed (ASM)’de gördüğünüz etkileyici bir şeyi bize anlatır mısınız?” deyince, Hz. Âîşe (r.an) şöyle demiştir:
“Resulullah (s.a.s) bir gece kalktı, abdest alıp namaz kıldı. Namazda çok ağladı. Gözlerinden akan yaşlar sakallarını ve secde esnasında yerleri ıslattı. Sabah ezanı için gelen Hz. Bilâl (r.a):
“Ya Resulullah (s.a.s)! Geçmiş ve gelecek bütün günahlarınız affedildiği halde, sizi ağlatan nedir?” deyince,
o: “Bu gece Yüce Allah bir ayet indirdi. Beni bu ayet ağlatmaktadır” dedi
ve ayeti okudu:
“Göklerin ve yerin yaratılışında, gecenin ve gündüzün gidip gelişinde elbette aklıselim sahipleri için ibret verici deliller vardır” (Âl-i İmrân, 3/190).
Ondan sonra Resulullah (s.a.s): “Bu ayeti okuyup da üzerinde tefekkürde bulunmayan, düşünmeyen kişilere yazıklar olsun” dedi.
Bu ayette, tefekküre davet edilen akıl sahiplerinin durumunu açıklayan bir sonraki ayetin meâli de şöyledir:
“Onlar ayakta, oturarak ve yanları üzerine yatarken Allah’ı anarlar, göklerin ve yerin yaratılışı üzerinde tefekkür ederler (düşünürler). Rabbimiz (derler), bunu boş yere yaratmadın, sen yücesin,
bizi ateş azabından koru!..”
(Âl-i İmrân, 3/191).
RABBİM;
DOĞRU TEFEKKÜR İLE SAADETE NAİL OLMAMIZI
BİZE NASİP EYLESİN..AMİN.