Betül Altınsoy’un Değerli Yazar Figen Tahan BATAK İle Söyleyişi
Kendinizi okurlar, genç ve yeni araştırmacılar için kısaca tanıtır mısınız?
1966 yılında Afyonkarahisar’da doğdum. İlk, orta ve yüksek öğrenimini Ankara’ da tamamladım. 1985 yılında GATA HYO’ dan teğmen rütbesi ile mezun oldum. TSK ‘nın çeşitli kademelerinde Hava Sağlık Subayı olarak görev yaptım. 2008 yılında yarbay rütbesi ile emekli oldum.
Bu arada; Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Hemşirelik Yüksek Okulu, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği ABD da yüksek
lisansımı tamamlayarak uzmanlığımı aldım. (1997)
Emeklilik sonrası bir süre bir vakıf üniversitesinde alanımla ilgili dersler verdim. Gönüllü bazı çalışmalar yaptım.
Evli ve bir kız çocuk annesiyim. Ankara’da yaşamaktayım.
Şimdi Bir Meslek Seçme Hakkınız Olsa İdi Şimdiki Mesleğiniz mi Seçerdiniz? Değiştirirseniz Hangi Mesleği Seçerdiniz?
Mesleğimi isteyerek seçtim. Yaşadığım zorluklar olsa da çok severek yaptım. Hayatıma ve kişiliğime birçok değer kattığına inanıyorum. Yine aynı mesleği seçerdim.
Değiştirecek olsam, insanlara yardımcı olmayı, onların yaşamlarına bir katkıda bulunmayı çok seviyorum. Her halde sağlıkla ilgili bir alan seçerdim. İnsan psikolojisine olan özel ilgim nedeniyle de sanırım psikolog olmayı seçebilirdim.
Ne kadar zamandır yazıyorsunuz?
Yazmaya olan tutkum hep vardı. Okul yıllarımda bile, yaşadığım olaylar ve duygular hakkında kendim için yazardım
2019 yılında, bir öykü yarışmasına gönderdiğim hikayemin yayınlanmaya değer eserler arasında bulunarak yayınlanmasından sonra hayalini kurduğum
yazma işine daha çok yöneldim.
Uzmanlık alanım çocuk olduğu için çocuklarla ilgili hikayeler yazdım.
İlk romanım “Kadın Asker” ismi ile Destek Yayın Grubundan, Karakarga
Yayınları tarafından, Eylül 2022 de yayınlandı.
Roman, öykü ve çocuk kitapları yazma çalışmalarım devam etmekte.
İlk kitabı bastırmak hep sancılı bir süreçtir. Sizde de mi böyle oldu?
Ne yazık ki bu konu; ülkemizin sancılı konularından. Ekonomik şartlar da bunda biraz etken. Belki biraz komik ya da ilginç gelecek ama ;yazma ile ilgili aldığım eğitimlerin birisinde ülkemizde okurdan daha çok yazar olduğunu da öğrendim.
Yazdığınız eser yayınevine gidecek yüzlerce belki binlerce eser arasında okunmak için sıra bekleyecek, beğenilirse yayın kurulunun onayı alınacak ve basılmasına karar verilecek. Elbette basılmasına karar verildikten sonra geçen editöryal ve kapak çalışmalarını falan söylemiyorum. Zaten oraya gelebilmişseniz
her şey yolunda demektir.
Birde okuma alışkanlığımızın çok az olduğu bir ülkede olunca yayınevleri
de çok seçici olmaya çalışıyorlar.
Yazma işim beş ay sürdü. Bir yayınevi ile iletişim kurup bastırma işi bir yıl.
Birçok sorunun olduğu bir alanda gene de kendimi şanslı hissediyorum.
İnsanların çoğu “hayatımı yazsam roman olur” der. Sizce herkes kitap
yazabilir mi? Yazmak bir yetenek midir?
Yazma işlemi için sadece bir yetenek diyemem. Elbette bazı insanlar bu
konuda gerçekten yeteneğe sahip oluyorlar. Ama ben bunun yalnızca yetenekle
yapılabilecek ya da yetenek olmazsa yapılamayacak bir konu olduğunu
düşünmüyorum.
Ben yazma işine gerçek anlamda başladığımda bu işin sandığım kadar
kolay bir konu olmadığını anladım. Öylesine kendimiz için, rahatlamak için çalakalem bir şey yazmak kolay. Ancak, düşüncelerimizi, hayal ettiklerimizi, hissettiklerimizi başkalarına anlatabilmek için yazıya dökmek çok ayrı bir durum. Çok kolay olmuyor.
Sadece “Hayatım roman” denilerek kitap yazılabileceğini düşünmüyorum.
Kesinlikle yazılamaz demiyorum ama ne kadar edebi değeri olur bilemiyorum.
En azından kendim için öyle olduğunu düşündüğümden; Roman ve öykü yazma, hikaye çözümlemeleri yapma, çocuk öyküleri yazma, felsefi çocuk kitabı yazma konusunda çeşitli eğitimler aldım. Eğitimlerle birlikte yazmayı da hiç bırakmadım.
Kısaca her konuda olduğu gibi eğitim ve istikrarlı çalışma gerekli diyorum.
Hayal gücü yazmaya etken mi peki?
Bu soruya “kesinlikle” diye cevap vermek istiyorum. Gerçek bir olayı dahi yazsanız orada olmayan insanlara mekanı ve duyguları aktaracaksınız. Bunun için önce siz hayalinizde yeniden yaşayacaksınız. Bir sürü eklemeler yapacaksınız. Bir de gerçek olay değilse önce olayı hayal edebilmelisiniz. Yoksa ne yazacaksınız?
Hayatın amacı sizce ne olmalı?
Bana göre amaçsız ve umutsuz yaşanmaz. Bu kişilre göre değişiklik gösterebilir tabii. Ama yaşam, sadece doğumla ölüm arasında yiyip içip gezerek geçirilecek bir şey olmamalı. Düşünebilen canlılar olarak insanların, diğer canlılardan farkı olmalı. Bu dünyaya gelmemizin bir amacı olmalı. Bir eser bırakmak, yaşadığımızın kanıtı olduğu gibi; yaşama ve bizden sonraki yaşayanlara da gelişim ve kültür açısından bir katkıdır. O nedenle herkes kendi çapında bir şey yapma çabasında olmalı. Bu mutlaka yazılı bir eser olmak zorunda değil elbette. Sanat, bilim gibi birçok alanda olabileceği gibi bizden sonra yaşamı devam ettirecek insanlığa olumlu ve onurlu katkılar sağlayacak bireyler yetiştirmekte olabilir. Seçim kişilerin kendisine bağlı.
Yani var olduğumuzu gösterecek ve insanlığa katkıda bulunabilecek bir eser bırakmak diyorum yaşamın amacı için.
Bu sohbet için çok teşekkür ederiz.
Bana bu fırsatı tanıdığınız için ben teşekkür ederim. Çalışmalarınızda başarılar dilerim. Yolunuz açık olsun